Archiwum muzyki w ofercie Spotify i pozorny Loudness war

Mam trudność ze słuchaniem muzyki ze Spotify i nie wiem dokładnie, czym to jest spowodowane. Jest ochota, by przypisać to do fenomenu nazywanego "Loudness war", co w polskojęzycznej Wikipedii jest opisane, jako "tendencja we współczesnym przemyśle muzycznym, aby nagrywać, produkować i dystrybuować nagrania o coraz większej głośności i kompresji dynamiki". W tym opisie Wiki jest jednak zbyt dużo "teorii spiskowej". Szczególnie wyróżnia się to w drugim zdaniu opisu, że: "Celem takich zabiegów jest postrzeganie nagrań jako wyróżniających się wobec innych". W przypadku Spotify zniechęcająca do słuchania "niedogodność" jest także przy nagraniach, które nie mają tego, gdy są samodzielnie zapisane w identycznym formacie cyfrowym. Najbardziej logicznym wytłumaczeniem wydaje się przez to, że Spotify stosuje bardziej agresywną kompresję w ramach pozornie takiego samego formatu. Na wstępie nie zaszkodzi jeszcze zwrócić tu uwagę, że opis hasła "wojna głośności" w języku angielskim zaczyna się "już w temacie analogowym":

Wiele wskazuje na podstawie starszej informacji dostępnej w internecie, że Spotify wystartowało swoją działalność z jakąś formą kodeka z rodziny ogg. Pojawia się przy tym kolejna teoria spiskowa, którą między sobą przekazują w Szwecji melomanami z długoletnim stażem. Uważają, że serwis wystartował na bazie nagrań z przebogatego archiwum Szwedzkiego Radia, ale startującej dopiero ofercie komercyjnej brakowało miejsca na te zasoby, więc przekonwertowano to z silniejszą kompresją. Nie można tego wykluczyć, lecz bardziej praktycznym powodem takiego "upakowania nagrań" wydaje się potrzeba zredukowania ilości przesyłanych danych do internetu. Mówiąc konkretnej mogło chodzić o problem z zapewnieniem przepustowości w transmisjach do użytkowników. Oficjalna data rozpoczęcia działalności to 23 kwietnia 2006 i wówczas szybkie łącza nie były jeszcze tak powszechne, a ambicje dostawcy od początku nie ograniczały się tylko do najbogatszych użytkowników, a wręcz odwrotnie.

Sprytnym rozwiązaniem mogło być przez to udostępnianie maksymalnie skomprymowanych danych i konwertowanie tego w aplikacji. Nie wygląda to elegancko, ale marketing rządzi się od lat własnymi prawami. Nikt nie reaguje już, że coś kosztuj 30 zł/miesiąc po rabatach, które mogą być tylko przy pierwszym rozliczeniu. Przy okazji aplikacja może mieć przez to ograniczone możliwości w zakresie jakość odtwarzania muzyki.

Wydawało się, że można temu chociaż nieco zaradzić i odtwarzać sobie muzykę z  przeglądarką PaleMoon, gdzie domyślnie ustawionym dla niej programem jest np AIMP z nadpróbkowaniem itd. Niestety Spotify wyłączył obsługę swojej strony z PaleMoon. Najstarsza gazeta techniczna w Szwecji z korzeniami sięgającymi 1871 roku podała jakiś czas temu, że Spotify kasuje konta użytkowników, u których blokowana jest reklama, a dostawca planuje także wprowadzenie innej kontroli w tym zakresie. To może być powód, że Pale Moon nie działa już ze Spotify. Ta przeglądarka ma skuteczne filtry ograniczające reklamę. Ochrona interesów dostawcy jest tu zrozumiała, ale jest to najwidoczniej kosztem ograniczenia użytkownikom możliwości uzyskania optymalnej jakości odtwarzania muzyki.

Wcześniej pojawiła się w Szwecji także debata o oszustwach związanych ze Spotify. Były to nawet doniesienia, że są przy tej okazji prane pieniądze z działalności kryminalnej, bo muzyka z tekstami w języku szwedzkim robiła nieprawdopodobną furorę w USA, a ten podbój rynku startował ze znanych tam terenów z silną przestępczością. Materiały na ten temat publikowano m. in. w największej gazecie i państwowej telewizji oraz szeroko udostępniano w serwisach internetowych. Teraz trudno jest dotrzeć do tych informacji, co jest nietypowe w Szwecji. Sugeruje to, że zastosowano bardzo wydajne mechanizmy do kontrolowania wyszukiwarek.

Potwierdzeniem tego wpływania na wyszukiwarki jest, że bez problemu zgłasza się post w dużo mniej popularnym serwisie branżowy, gdzie Lars Nylin (na obrazku po prawej) krytykuje debatę i zarzucana niekompetencję, tym, którzy w jego rozumieniu wypowiadali się negatywnie w tym temacie. Powołuje się przy tym na artykuł eksperta Daniela Jonssona (na obrazku po lewej), ale tego tekstu nie można już odszukać. Lars Nylin motywuje natomiast "legalność" tego co było poddane krytyce, tym co tylko wybiórczo przekazuje, a o czym Wikipedia podaje:

W temacie Sopotify nie pierwszy raz pojawiają się najróżniejsze zaskoczenia z komentowaniem faktów. Wikipedia w języku rosyjskim wspomina o czymś dość osobliwym, co w tłumaczeniu Google brzmi:

co można jeszcze przeczytać także w oryginale

После своего запуска в 2008 году, «Спотифай» быстро стал популярным в Европе и увёл часть пользователей у «iTunes», принадлежащим «Apple». Даниэль Эк утверждал, будто бы в конце 2010 года ему звонил генеральный директор «Apple» Стив Джобс и несколько минут дышал в трубку. По информации журналистов «Svenska Dagbladet» и по заявлениям Шона Паркера, «Apple» с 2010 года препятствовал запуску «Спотифай» в США.

W poprzednim wpisie z 11 lutego było na temat Spotify i Joe Rogana, co zostało 5 dni później szerzej omówione pt "Konferansjer" na str 52 Polityki nr 8 (3351) z 16 lutego 2022. Gazeta może być dostępna w bibliotece, a w internecie trzeba wykupić jej prenumeratę. Artykuł rozpoczyna się z podtytułem:

PS po komentarzach

We wpisie znalazła się "Ilustracja z internetu, w której wskazuje się zanik dynamiki w nagraniach na przestrzeni lat", chociaż nie zawiera konkretnych wartości. Ktoś ładnie zestawił i udostępnił w internecie to, co pozwala bardzo dobrze zobrazować techniczne sedno sprawy w twierdzeniu o "Loudness war". Te wykresy pokazują przy okazji inne "tajemnice" analogowego i cyfrowego zapisu, lecz nie zawierają takich danych, by na ich podstawie wszczynać dyskusję na ten temat. Ponieważ wykresy dotyczą również czasu przed cyfrowym zapisem, to próby w komentarzach, by bezpośrednio pomieszać to z formatami dla stratnej kompresji plików z muzyką nie mają żadnego sensu. Część trafnych odpowiedzi czytelników na temat tych prób pomieszania została najprawdopodobniej zablokowana przez komentatora, gdy ten zgłosił je do moderatora, który zadziałał w dobrej wierze.

Pojawiły się być może przez to komentarze o cenzurze, których już nie ma i dokładnie nie wiadomo, czego dotyczyły. Daje to okazję, by wspomnieć, że we wpisie został świadomie ograniczony temat debaty o Spotify, która pojawiła się jakieś 2 lata temu w Szwecji. Powód jest bardzo prosty. Nie było już możliwości dokładnego sprawdzenia o czym była. Jednak z biegiem czasu okazuje się, że mogła być istotna. Chodziło o lansowanie szwedzkich raperów. W tym zakresie miały później miejsce porwania artystów, udowodnione plany zabójstw i związane z tym wyroki. Dziwne jest, że trudno jest wyszukać tamte informacje, a błyskawicznie pojawia się za to coś o amerykańskich grzeszkach w latach 40 ubiegłego wieku, które miały jednak konkretne konsekwencje, o czym w branżowym serwisie nie uznano już za stosowne, by poinformować czytelników. W Polsce na temat morderstwa pojawiły się notki, jak ta w Polsatnews:

Trop cenzury można rozszerzyć na poruszony we wpisie temat rosyjskojęzycznej notki w Wikipedii, bo nawet w Polsce możliwość lokalizowania treści haseł są wykorzystywane w dziwnych celach, o czym już kiedyś wspominałem.  W nawiązaniu do aktualnej sytuacji warto przeczytać tekst Oskara Ziomka pt "Wikipedia podpadła Putinowi. Wszystko przez przekazywanie prawdy". Opisana reakcja Roskomnadzoru spowodowana jest tym, że fakty nie zostały "zlokalizowane".

Na Twitterze AIMP pojawiła się także wiele mówiąca notka:

W Polsce strona i Twitter AIMP są jeszcze widoczne. Wytłumaczeniem może być to, o czym napisał Oskar Ziomek pt  "Problem w Rosji. Facebook, Twitter i inne serwisy nie działają".

W tytule niniejszego wpisu jest "pozorny Loudness war", a realną próbkę dało Radio Nowy Świat. Słuchając 6 marca 2022 audycji Pora Siesty można było dostać choroby morskiej. Plany RNŚ dotyczyły prawdopodobnie nowego trendu ze streamingem, a pozyskano do współpracy elitę polskich prezenterów, którzy mają inne preferencje i w poszukaniu kompromisu są chyba jakieś próby wzorowania się na archaicznych trickach Radia Luksemburg. Więcej na ten temat jest pt Audycja z koszmarem Loudness war