Maya: szybki dostęp do Four View

Kiedy przechodzi się na "profesjonalizm" kluczową rolę zaczyna odgrywać to jak szybko jesteśmy w stanie osiągnąć dany efekt w określonym przedziale czasowym. Na przykład grając w Starcrafta II na Battlenecie nie zajdzie się wysoko w drabince, jeśli będziemy przez całą swoją e‑sportową karierę wszystkie operacje wykonywać samą myszką. Maksymalny APM (actions per minute) nie przekroczyłby wtedy zapewne nawet 150. Chodzi o efektywność. O przebycie drogi z punktu A do punktu B w jak najkrótszym czasie. Mało tego, trzeba mieć też na uwadze, że skracając sobie czas na wykonanie danej operacji (szukanie odpowiedniego przycisku) zyskujemy więcej sekund, minut, w końcu sumując: godzin, dni, miesięcy i lat spędzonych na kreatywnym myśleniu oraz skupieniu na bardziej istotnych rzeczach. Zatem dobrze, że prócz myszki mamy klawiaturę obok monitora.

Ostatnio na łamach tego bloga miałem przyjemność pisać o tworzeniu skrótu klawiszowego dla bardzo istotnego okna w Mayi, mianowicie Tool Settings. Ten wpis także mógłby wyglądać w ten sposób, że stworzylibyśmy kombinację dla Four View Panel Layout, ale podejdziemy do naszego "problemu" w nieco inny sposób.

Dla tych, którzy nie wiedzą, Autodesk Maya jest rozbudowanym programem zdolnym do wykonania czegoś, co osobiście lubię nazywać - pełnym cyklem 3D. To znaczy, że jesteśmy w stanie wyegzekwować w nim proces: modelowania, tworzenia UV (jeśli pracujemy na wielokątach), tekstur, materiałów i łączenia z nimi procedur w tzn. Shading Networks, riggowania, animacji, tworzenia efektów specjalnych, plus do tego fizycznej imitacji tkanin, futra/włosów i symulacji mięśni by ostatecznie to wszystko wyrenderować dając nam obraz, który następnie możemy poddać dalszej obróbce w innych programach.

Żeby radzić sobie z tym wszystkim trzeba mieć szybki dostęp do tych narzędzi. Stworzono więc masę skrótów-ścieżek dla profesjonalistów, którzy nie mogą po prostu tracić czasu na szukanie danej funkcji po długich listach, podlistach i podpodlistach rozbudowanego menu (które jakby tego było mało i tak jest podzielone dodatkowo na 6 kategorii...). Oczywiście wszystkie te ścieżki można sobie dowolnie personalizować, zależnie od swoich potrzeb. W arsenale posiadamy więc: wspomniane wcześniej i jak zawsze niezastąpione skróty klawiszowe; prócz nich tak zwane Shelves, czyli po prostku karty z ikonkami, które dla zwykłego szaraka, można porównać do tego co mamy w MS Office (UI: ribbon). W końcu także: marking menus oraz Hotbox. Ta ostatnia cecha szczególnie przyczyniła się do spopularyzowania programu Maya na przełomie XX i XXI wieku (wtedy jeszcze własność Alias|Wavefront).

źródło: wikipedia [http://en.wikipedia.org/wiki/Autodesk_Maya ]

Istota Four View Panel Layout

Otwierając za każdym razem Autodesk Maya lub kiedy tworzymy nową scenę na wstępie dostajemy parę materiałów (w tym lambert1, który jest przypisywany każdemu nowo stworzonemu obiektowi w scenie), standardowe oświetlenie, zestaw czterech kamer oraz parę innych rzeczy umożliwiających natychmiastową pracę. Aby opisać, czym jest Four View Panel Layout, trzeba skupić się na tych czterech standardowych kamerach oraz możliwości personalizacji paneli w przestrzeni roboczej (ang. workspace).

Kiedy mamy czystą nową scenę to przed oczami widzimy obraz z kamery, która nosi nazwę "persp", naturalnie od słowa perspective. Wiemy to po zielonym napisie, który znajduje się na dole po środku naszej przestrzeni roboczej. Nasz workspace nie musi się składać wyłącznie z widoku z jednej kamery. Tak naprawdę nie musi w ogóle zawierać podglądu z kamer. Wchodząc w menu dla panelu roboczego Panels > Panel, mamy do wyboru całą masę okienek. Jeśli chcemy mieć ich więcej, wystarczy wejść w to samo menu, ale tym razem: Panels > Layouts by zobaczyć opcje dla rozdzielenia przestrzeni roboczej na kilka paneli. Maya daje nam także swoje predefiniowane ustawienia takich layoutów, które znajdziemy w Panels > Saved Layouts. W tym właśnie podmenu ujrzymy "Single Perspective View" oraz "Four View". Single Perspective View to dokładnie ten sam widok, który dostajemy na starcie, czyli obraz z aparatury persp. Natomiast Four View to layout podzielony na cztery panele, a w każdym z nich perspektywa widziana z jednej z podstawowych kamer (persp, top, front i side).

Ten predefiniowany layout jest bardzo ważny. Zdaje się być nieoceniony podczas modelowania przeróżnych rzeczy. Możliwość podglądu jednocześnie z czterech kamer ułatwia przesuwanie wierzchołków, krawędzi, płaszczyzn no i w końcu samych obiektów w odpowiednie miejsce. Szybkie przeskakiwanie pomiędzy tym widokiem, a pojedynczym obrazem z persp, top, front i side zaoszczędziłoby nie tylko masę czasu, ale także frustracji wynikającej z przełączania się za pomocą menu Panels. Dzięki Bogu w Mayi mamy Hotbox.

Czym jest Hotbox?

Hotbox to w skrócie bardzo rozbudowane menu szybkiego dostępu, które poddaje się wysokiej personalizacji. Dostęp do niego uzyskujemy przez... przetrzymanie spacji. To jest właśnie jego największa zaleta, ponieważ menu zawsze pojawia się w miejscu relatywnym do pozycji naszego kursora (środek menu jest tam, gdzie znajduje się aktualnie nasz wskaźnik ekranowy). Dzięki czemu możemy wyuczyć w sobie ruchy, jak ma przesuwać się myszka by szybko uzyskać dostęp do danego menu lub funkcji.

Jeśli chcemy spersonalizować sobie Hotboxa to po prawej stronie powinniśmy wejść w Hotbox Controls. Należy podkreślić, że po tym menu poruszamy się pamiętając o ciągłym trzymaniu spacji oraz kiedy w coś klikamy to przetrzymujemy przycisk (nieważne, czy jest to LMB, MMB, czy RMB), w przeciwnym wypadku Hotbox lub rozwijane menu zniknie nam z oczu.

Inną bardzo ciekawą, a zarazem bardzo istotną funkcją jest sytuacja, w której nie przetrzymujemy spacji, a tylko w nią klikamy. Dzięki temu przełączamy się pomiędzy naszym ustawiony layoutem a panelem, nad którym jest obecnie nasz kursor. Przyciskając ponownie spacje wracamy do naszego layoutu (choć może powinienem to opisać na odwrót). Po otwarciu Autodesk Maya takie przyciśniecie spowoduje domyślnie przejście do Four View Panel Layout, natomiast, kiedy wybierzemy sobie z Panels > Saved Layout jakąś opcję będziemy już przeskakiwać pomiędzy pojedynczymi panelami a tym właśnie wybranym layoutem.

Kolejną równie istotną cechą są ukryte menu (tzw. marking menu). Znajdują się one na północy, południu, zachodzie i wschodzie (czyli inaczej, góra, dół, lewo, prawo od Hotboxa). To właśnie symbolizują te białe pochylone kreski dookoła - granice pomiędzy tymi menu. Wystarczy, że klikniemy i przetrzymamy dowolnym przyciskiem myszy w jednym z tych obszarów, a naszym oczom pokażą się wachlarze ciekawych opcji (zawsze tematycznie ze sobą powiązanych).

Na potrzeby tego tekstu przyjrzymy się tylko północnemu wachlarzowi.

Szybki dostęp do Four View

Dostęp do Four View Panel Layout możemy domyślnie uzyskać na trzy sposoby. Pierwszy z nich już opisałem - po otwarciu Mayi lub utworzeniu nowej sceny wystarczy kliknąć spację. Drugą ścieżką będzie wejście do Panels > Saved Layouts i wybranie Four View. Trzecią możliwością są ikony umieszczone w panelu/oknie Tool Box znajdującym się domyślnie po lewej stronie Mayi, zaraz poniżej sekcji QWERTY Tool Box. Grupa tych przycisków nosi oficjalną nazwę Quick Layout Buttons.

Wszystkie ikony, jakie tam zobaczymy (prócz ostatniej), a jest ich sześć, są graficzną reprezentacją tylko części tych z menu Panels > Saved Layouts. Końcowa (siódma) pozwala nam przekształcić sam panel, co jest poniekąd skrótem Panels > Panel, ponadto będzie się zmieniała zależnie od tego ile okienek upchniemy w obszarze roboczym.

Wyobraźmy sobie sytuację, w której przyciskamy trzecią ikonę od góry, która odpowiada za Persp/Outliner. Możemy teraz maksymalizować te panele najeżdżając na jeden z nich kursorem i nacisnąć spację. Problem w tym, że często w trakcie pracy jesteśmy tak przyzwyczajeni do tego, że spacja odpowiada za przełączanie się pomiędzy Single Perspective View i Four View, że może dojść do frustracji, gdyż musimy teraz myszką przejechać przez cały monitor i precyzyjnie kliknąć w pierwszą ikonę (aktywując Single Perspective View powodujemy reset domyślnych ustawień dla krótkiego uderzenia w spację) lub drugą, która przeniesie nas automatycznie do Four View. Często okaże się, że ta z pozoru łatwa i szybka procedura wyda się zbyt drobiazgowa i precyzyjna do wykonania.

Zatem mamy do wyboru dwa sposoby utworzenia nowej drogi-skrótu. Pierwszy z nich, to kombinacja klawiszowa. Drugi to wykorzystanie Hotboxa. W teorii ten pierwszy będzie szybszy, ale w praktyce może się okazać, że obydwa zajmą nam równo poniżej pół sekundy. Dodatkowo warto użyć drugiej metody ze względu na to, że północna część Hotboxa jest już zarezerwowana (w teorii) dla predefiniowanych lub przez nas utworzonych layoutów. Ostateczny wybór zawsze będzie należał do nas. W końcu nawet nie musimy tworzyć czegoś takiego jak szybszy dostęp do Four View Panel Layout, jeśli tego tak naprawdę nie potrzebujemy (nasz sposób pracy (workflow) tego nie wymaga). Dla mnie osobiście się to przydaje, nie na tyle często by tworzyć skrót klawiszowy, natomiast na tyle irytowało mnie klikanie w małą ikonkę z boku UI, że postanowiłem to sobie zmienić. I zrobiłem to właśnie za pomocą Hotboxa. Poniżej (wreszcie!) opiszę jak do tego dojść.

Marking Menu Editor

Wróćmy zatem do ukrytego północnego wachlarza opcji znajdującego się w Hotboxie. Jeśli przyjrzymy się screenshotowi, który to ukazywał parę akapitów wyżej, zobaczymy, że mamy tam znajome opcje z Panels > Saved Layouts. Niestety, jakiś dziwnym trafem zabrakło miejsca dla Four View. Możemy jednak temu zaradzić. Z pomocą przyjdzie nam okno Marking Menu Editor, które znajduje się w głównym menu: Window > Settings/Preferences > Marking Menu Editor.

Wchodząc tam od razu zwrócimy uwagę na listę, na której szczycie znajduje się ChangePanelLayout Hotbox North. Ta pozycja będzie od razu zaznaczona, dlatego poniżej klikamy w Edit Marking Menu, po czym otworzy nam się kolejne okno edycji pod nazwą Edit Marking Menu. Elementy tam widoczne są dokładną reprezentacją położeń tych z Hotboxa. Puste pole u dołu po lewej służy do tworzenia klasycznej listy (nie zaś wachlarza), przy czym da się łączyć obydwie metody, jeśli chcemy upchnąć więcej funkcji w takim marking menu. Elementy można przesuwać klikając na nie MMB i opuszczając w dowolne pole. OK. ale jak dodać tutaj nasz Four View? Jak dodać cokolwiek? Odpowiedź mamy poniżej:

Skorzystamy z drugiej, w tym przypadku szybszej metody, czyli przeciągniemy odpowiednią komendę ze Script Editor. Dostęp do tego okna uzyskujemy przez Window > General Editors > Script Editor. Tam klikamy w ikonkę Echo All Commands (pokazana czerwonym kółkiem na screenshotcie poniżej). Kiedy ta opcja jest zaznaczona Script Editor wyrzuca nam wszystkie komendy w MEL‑u (Maya Embedded Language), które reprezentują praktycznie każdy nasz ruch, jaki poczynimy w Mayi.

Z gąszczu linijek tekstu odszukujemy i zaznaczamy:

[code=]setNamedPanelLayout "Four View";[/code]

Najeżdżając kursorem na ten wiersz przetrzymujemy środkowy przycisk myszy i przenosimy kod we wspomniane puste pole w oknie Edit Marking Menu (oczywiście dla naszego Hotbox North). Pojawi się w tym miejscu nowa ikona o nazwie "(no label)", żeby to zmienić klikamy na nią RMB i wchodzimy do Edit Menu Item... Tam w polu edycji label zmieniamy nazwę na Four View, resztę opcji zostawiamy tak jak są i klikamy na dole w Save and Close. Teraz możemy sobie dostosować położenie tych funkcji wedle naszych upodobań. Osobiście korzystam z takiego wachlarza:

Pamiętajmy tylko by wychodząc z kolejnych okien klikać odpowiednio w Save oraz Apply Settings.

Kiedy już to zrobimy możemy cieszyć się własnym spersonalizowanym Hotboxem (a dokładniej jego północną częścią). Dostęp do Four View Panel Layout jest od teraz nie tylko krótszy, ale także mniej irytujący.