iPod mini i nano - mała, wielka rzecz
12.10.2013 | aktual.: 13.10.2013 12:40
Pojawienie się iPod Mini w 2004 toku było sporym zaskoczeniem. Dotychczas Apple produkowało tylko "duże" iPody oparte na pojemnych twardych dyskach 1.8". Pojawienie się iPoda Mini podyktowane było zmieniającą się specyfiką rynku. Konkurencja już ochłonęła z pierwszego zaskoczenia i pojawiało się coraz więcej odtwarzaczy mp3 opartych na pamięciach flash. Nie mogły się one poszczycić tak wielkimi pojemnościami jak iPod, z uwagi na wysoki koszt pojemnych pamięci flash, jednak ową niedogodność nadrabiały niewielkimi rozmiarami oraz długim czasem pracy na baterii. Apple musiało walczyć o każdy kawałek rynku odtwarzaczy muzycznych, gdyż od 2003 roku działał już iTunes Music Store i każdy iPod generował zyski także w tym największym sklepie muzycznym w sieci. Dlatego też podjęto szybka decyzję o stworzeniu mniejszego iPoda.
iPod Mini
iPod Mini od samego początku był bardzo nietypową jak na Apple konstrukcją, wnosząca szereg nowych rozwiązań stosowanych nawet obecnie. Pierwszą, najbardziej widoczna zmianą była obudowa. Dotychczas iPod posiadał obudowę składającą się z plastikowego, białego frontu oraz plecków wykonanych z polerownej stali. iPod Mini zupełnie odbiegał od tego standardu. Obudowa iPoda była po raz pierwszy wykonana z aluminium. Duży iPod miał skłonności do rysowania się, zarówno plastikowych frontów jak i metalowych plecków. Kolejną nowością były kolory, które po raz pierwszy pojawiły się własnie w Mini, co było niewątpliwie ruchem w kierunku młodszych nabywców.
Drugą zmiana było kółko sterowania. Dotychczas iPod miał kółko i oddzielnie wyeksponowane przyciski sterowania mieszczące się na krawędzi kółka lub też nad kółkiem (iPod 3G). W Mini przyciski stały się integralną częścią kółka i takie rozwiązanie obowiązuje do dnia dzisiejszego. Oczywiście Mini był mniejszą odmiana dużego iPoda z całkowitym zachowaniem jego funkcji.
Zupełnie unikalnym rozwiązaniem było zastosowanie 1" dysku twardego o pojemności 4 GB. W tym wypadku Apple całkiem rozsądnie wybrało opcje zastosowania dysku zamiast pamięci flash. Ówczesne odtwarzacze oparte na pamięciach flash posiadały pojemność zazwyczaj 256 MB, 512 MB a sporadycznie 1 GB z uwagi na wysokie koszty pamięci flash. iPod Mini sprzedawany był w cenie 249 USD. Pod koniec 2004 roku Mini został poddany drobnym modyfikacjom, często nie zauważanym przez użytkowników. Symbole na kółku sterowania były malowane w kolorze obudowy, zmieniono także baterię która zapewniała do 18 godzin pracy (poprzednia do 10 godzin). iPod Mini okazał się strzałem w dziesiątkę. Zyskał on sobie popularność u młodszych użytkowników dzięki niższej cenie i kolorom.
Mini był produkowany sierpnia 2005 roku i został zastąpiony zupełnie nowym modelem.
iPod Nano
Rok to pozornie nie długo, jednakże wówczas przyniósł on znaczne obniżenie cen pamięci flash. Po doświadczeniach uzyskanych z Mini, w Cupertino najprawdopodobniej stwierdzono, że tańszy iPod ma sens i warto powalczyć na tym rynku. Dodatkową motywacja były ciągle rosnące dochody z iTunes Music Store. iPod Nano znowu całkowicie zmienił wygląd. Zastosowano w nim pamięć flash, co umożliwiło dalszą miniaturyzację odtwarzacza. Zrezygnowano z aluminiowej obudowy, stylistyką nawiązując do iPoda Photo.
iPod pojawił się tylko w dwóch wersjach kolorystycznych - czarnej i białej. Zmieniła się także koncepcja iPoda. Miała to być miniaturowa wersja "dużego" iPoda z tymi samymi funkcjami, jednak o mniejszej pojemności. Jego premiera miała miejsce 7 września 2005 roku i odnoszę wrażenie, że Jobs był bardzo dumny z tego maleństwa.
Nano rzeczywiście był zdecydowanie mniejszy i lżejszy od swoich poprzedników. Miał wymiary 9.0 x 4.0 x 0.69 cm i ważył zaledwie 42.5 gr. Podobnie jak duży iPod, miał plastikowy front i metalowy tył, a występował w wersji 2 GB i 4 GB. Nano miał nowy, kolorowy wyświetlacz o przekątnej 2" i rozdzielczości 176x132 (większa niż w Mini). Podobnie jak duży iPod Photo, miał możliwość wyświetlania zdjęć. Niestety, pierwsze Nano okazało się zmorą Apple. Pomimo zastosowania identycznych materiałów jak w dużym iPodzie, Nano strasznie się rysowało co skończyło się dla Apple trwającą blisko 3 lata batalią sądową w wyniku której Apple dodawało darmowy pokrowiec na Nano, a każdy posiadacz Nano po złożeniu wniosku dostawał 25 USD na zakupy w Apple Store.
Jakby tego było mało, pojawiły się problemy z baterią w pierwszej serii produkowanej od września 2005 roku do grudnia 2006 roku. Pojawiały się sytuacje, że baterie przegrzewały się i iPod Nano płonął żywym ogniem.
Apple wydało w tej sprawie oświadczenie i uruchomiło program wymiany iPoda Nano.
Firma Apple ustaliła, że w niezwykle rzadkich przypadkach baterie iPodów nano (1. generacji) mogą się przegrzewać, stwarzając zagrożenie bezpieczeństwa. Problem może dotyczyć iPodów nano sprzedawanych w okresie od września 2005 r. do grudnia 2006 r. Udało się ustalić, że źródłem problemu jest jeden dostawca baterii, który produkował baterie z wadą wykonawczą. Wprawdzie prawdopodobieństwo wypadku jest znikome, jednak rośnie ono wraz ze starzeniem się baterii
Co ciekawe, program ten polegał na tym, że po zwrocie iPoda Nano pierwszej generacji, klient dostawał najnowszego, dostępnego w sprzedaży iPoda Nano. Tak więc masowo wymieniano Nano pierwszej generacji na te z piątej czy nawet szóstej. O ile się nie mylę, program wymiany Nano jest aktualny do dnia dzisiejszego. W 2006 roku wprowadzono do sprzedaży tańszy, 1 GB model iPoda Nano. W mojej ocenie jest to jeden z najpiękniejszych iPodów jednocześnie najbardziej pechowych. Program wymiany na nowsze modele sprawił także, iż bardzo ciężko je dostać na rynku wtórnym.
iPod Nano 2G
Druga generacja Nano została zaprezentowana we wrześniu 2006 roku i stanowiła swoisty mariaż Nano pierwszej generacji z Mini. Obudowa Nano 2G została wykonana z aluminium i podobnie jak iPod Mini, występowała w różnych wersjach kolorystycznych.
iPod Nano 2G miał występować w wersji 2 GB, 4 GB i 8 GB. Okazało się jednak, że wersja 8 GB występuje tylko w wersji czarnej i w dodatku w dość limitowanych ilościach. Natomiast wersja srebrna występowała tylko w wersji 2 GB. Jeśli chodzi o wnętrze, poprawiono podświetlenie wyświetlacza dzięki czemu stał się bardziej czytelny i ulepszono baterię. Nano 2 G zapewniał od 12 do 14 godzin ciągłej pracy, a co najważniejsze, przestał płonąć żywym ogniem. Nano drugiej generacji pojawił się także w wersji (Product) Red i część dochodu z jego sprzedaży Apple przekazywało na rzecz walki z AIDS w Afryce. Kolorowe Nano stało się prawdziwym hitem wśród nastolatków, zwłaszcza w okresie świątecznym w którym notowano rekordową sprzedaż. Miało to swój wydźwięk w postaci całkowitej blokady serwerów Apple podczas pobierania programu iTunes w okresie świątecznym.
iPod Nano 3G
Ww wrześniu 2007 roku miała miejsce odsłona trzeciej generacji Nano. Jakże różnił się on od swoich poprzedników. Apple upodobniło go całkowicie do iPoda Classic a że miał on dokładnie takie same funkcje jak Classic (w tym odtwarzanie wideo) oraz takie samo menu. W związku z tym, trzeba było zastosować w nim większy wyświetlacz, a to z kolei wymusiło zmianę obudowy, z wąskiej na zdecydowanie szerszą. Zastosowano w nim kolorowy 2" wyświetlacz o rozdzielczości 320 x 240. Nowe Nano miało aluminiowy front i stalowe plecki i stało się najcięższym iPodem Nano w historii (49.2 g.).
Poza nowym wyglądem, Nano uzyskał szereg nowych funkcji. Dodano w nim funckje alarmu, zegara z możliwością ustawienia kilku stref czasowych, przeglądania utworów w formie "Cover Flow", czyli przesuwając okladki albumów. Nano 3G uzyskał także możliwość uruchamiania aplikacji napisanych dla iPoda,a były one dostępne w App Store do 2012 roku. Nie były to może jakieś wyszukane pozycje, jednak było kilka zabijaczy czasu w postacie gier. iPod Nano posiadał także wbudowane 3 proste gry. iPod Nano 3 był bardzo wytrzymały i odporny na zarysowania i w mojej osobistej ocenie jest jednym z najpiękniejszych iPodów jakie powstały. Pojawiały się jednak opinie, że ma on najgorsze przetwornki dźwiękowe w historii iPoda. Ciężko mi to potwierdzić. Jeśli są gorsze... ja i tak tego nie słyszę, nawet porównując z najlepszym ponoć Shuffle 1G. Nano 3G miał także bardzo wydajną baterię, umożliwiającą ciągłe odtwarzanie muzyki od 14 do 16 godzin.
iPod Nano 3G przysłużył się piosenkarce Feist, której piosenka "1234" została wykorzystana w reklamie Nano 3G. Przed reklamą iPoda, piosenka ta ledwo dostała się na listę Billboard. Po reklamie iPod'a Nano, piosenka skoczyła na 10 pozycję listy i znalazła się na liście UK Top 40. iPod Nano 3G występował w kilku kolorach, w tym także specjalna edycja (Product) Red.
iPod Nano 4 GB kosztował 149 USD a wersja 8 GB kosztowała 199 USD. Obecnie można je kupić na rynku wtórnym nawet za 150 zł co moim zdaniem jest bardzo atrakcyjną ceną za odtwarzacz o tych możliwościach.
iPod Nano 4G
Czwarta generacja Nano ponownie nawiązywała do pierwotnej, węższej wersji. Zastosowano w nim ekran 2" o rozdzielczości 240 x 320 (ten sam co w Nano 3 ale w obrócony pionowo). iPod został wyposażony w akcelerometr dzięki czemu ekran posiadał funkcję autorotacji i umożliwiał wygodne odtwarzanie filmów.
Obudowa wykonana z aluminium była jednak mocno owalna w przekroju, o "ostrych" krawędziach - górnej i dolnej. iPod pojawił się w wersji 8 GB i 16 GB, a w uboższych krajach (Polska także) występowała wersja 4 GB, choć taka wersja nie pojawiała się w informacjach prasowych ani też była zupełnie nie znana w sklepach firmowych Apple. Wbudowany akcelerometr umożliwiał mieszanie utworów poprzez potrząśnięcie iPodem. Pojawiła się także, po raz pierwszy funkcja "Genius" czyli iPod na podstawie analizy słuchanej piosenki dobierał następne, podobnie brzmiące. Bateria Nano 4G umożliwiała odtwarzanie muzyki przez 24 godziny co było niesamowitym wynikiem. Apple miało bardzo ładne banery, reklamujące nowego iPoda Nano.
Baner ten fantasycznie wykorzystał sklep sieci RONA, oferujący w wyposażenie wnętrz i akcesoria budowlane i remontowe.
Wersja 8 GB kosztowała 149 USD, a wersja 16 GB kosztowała 199 USD. Jeśli mnie pamięć nie myli, wersja 4 GB pojawiałą się w cenie 129 USD.
iPod Nano 5G
Piąta generacja iPoda wyglądem nawiązywała do poprzednika, lecz była już mocno rozubudowana. Po raz pierwszy w iPodzie pojawiła kamera umożliwiająca nagrywanie wideo, jednak nie można było nim robić zdjęć. Drugą nowością było wbudowane radio. Apple dosyć długo opierało się użytkownikom w kwesti radia. Twierdzono, że nie jest ono potrzebne w tego typu urządzeniu, bo ludzie kupują iPoda po to by słuchać swojej muzyki a nie radia. Kamera umożliwiała nagrywanie filmów w rozdzielczości 640x480 o całkiem przyzwoitej jakości.
Kamera dodatkowo posiadała możliwość zastosowania filtrów w czasie nagrania np. nagrywaliśmy obraz tak jak w podczerwieni. iPod posiadał też mikrofon HiFi do nagrywania dźwięku oraz niewielki, mizernej jakości głośnik do odsłuchania nagrań. Może wydawać się, że kamera ta nie oferuje nic niezwykłego, a rozdzielczość 640x480 nie jest zbyt wielka. Jednak w tamtym okresie było to jedno z najmniejszych urządzeń oferujący możliwość nagrywania w takiej rozdzielczości. Użyto także większego, 2.2" wyświetlacza. Podobnie jak w poprzednim modelu, miał on funkcję autorotacji. Aby jedna zmieścić większy odtwarzacz, zmniejszono kółko nawigacji. Wbudowane radio było mocno powiązane z iTunes i jeśli nadawca poprzez RDS nadawał tytuł i wykonawcę utworu, użytkownik miał możliwość zaznaczenia takiej piosenki i po podłączeniu iPoda do komputera, iTunes wyszukiwał zaznaczony utwór w iTunes Store a następnie pojawiała się możliwość kupienia zaznaczonej piosenki. Ponadto radio miało ciekawą funkcję “Time-Shift”, umożliwiającą ponowne odsłuchanie 15 minut radia, dzięki czemu piosenkę która nam się spodobała, można było odsłuchać nawet kilka razy bez konieczności jej kupowania. iPod miał wbudowany także krokomierz, współpracyjący z opaską Nike+ oraz programen Nike do mierzenia aktywności fizycznej. Kolejnym pożytecznym dodatkiem była obsługa słuchawek z pilotem (takich jak w iPod Shuffle albo obecnie w iPhone). Był on najbardziej naszpikowanym bajerami iPodem w historii Nano.
iPod Nano 6G
To najbardziej niezwykły iPod Nano, który stał się zegarkiem. Nowy, naprawdę miniaturowy iPod został pozbawiony kółka sterowania gdyż składał się głownie z wyświetlacza 1.54" o rozdzielczości 240 x240 z funkcją Multi Touch. Podobnie jak Shuffle przypinało się go przy pomocy klipsa.
Występował on w siedmiu kolorach - srebrnym, grafitowym, niebieskim, różowym, zielonym, pomarańczowym i czerwonym.
Podobnie jak iOS miał on ikonki. Posiadał funkcje takie jak poprzednik (oczywiście bez kamery) lecz najbardziej cenioną funkcją okazał się zegarek. W sprzedaży pojawiły się rozmaite sportowe paski do przypinania iPoda tworząc z niego zegarek, pojawiały się także eleganckie bransolety. Użytkwonik miał możliwość ustawienia czy zegar będzie wyświetlany jako cyfrowy czy analogowy a także miał możlwiość ustawienia swojej własnej tarczy takiego zegarka. Ta funkcja sprawia, że cena iPoda Nano 6G dziś jest niewiele niższa niż w dniu jego premiery, a za używanego iPoda w dobrym stanie trzeba zapłacić przynajmniej 350 zł.
iPod Nano 7G
W 2012 roku, Apple wypuściło nowy, zupełnie odmienny model iPoda Nano. Ponieważ jest on ciągle w sprzedaży... pozwólcie że odczekam trochę z jego opisem.