Programistą być - kodować, zarabiać i bogato żyć. Startup Panic [Recenzja]

Czy wśród czytelników są jacyś maniacy gatunku symulatorów? Nie mam jednak na myśli gier AAA typu Fly Symulator, o którym na ostatnim hotzlocie wypowiadał się nasz redaktor @docent. Darując sobie symulatory żebraka, złodzieja czy psychicznie chorego chirurga, przejdźmy do takich bliższych naszej branży - dla przykładu IT. Dawno temu, gdy rozpoczynałem swoją przygodę z blogiem, miałem okazję zagrać w mobilny symulator studia tworzącego gry. Game Dev Story było i wciąż jest w moich oczach najfajniejszym tytułem, oferującym wyśmienitą zabawę, rozwinięte wątki tworzenia gier oraz marchewkę, za którą gracz dążył całym sercem, lecz nigdy do niej nie dotarł.

W późniejszych latach natrafiłem na kolejną grę z gatunku, tym razem wydaną na komputer osobisty PC - Game Dev Tycoon oraz DevLife od polskiego Roman Studio. Mimo iż polska gra oferowała bardzo rozbudowaną mechanikę, nie każdemu przypadła do gustu otoczka wizualna produkcji. Mnie osobiście podobają się produkcje z pixelartową grafiką, prostota animacji oraz w miarę sensownie rozłożony panel zarządzający grą. W myśl tych zasad powstał tytułowy Startup Panic studia Algo.Rocks, odpowiedzialnego choćby za niezależną przygodówkę Grammarian Ltd.

Startup Panic to nic innego jak symulator programisty, w którym gracz wciela się pracownika pewnej stanowczej korporacji. Przez brak perspektyw, ciągłą nagonkę i stres, nasz bohater postanawia odejść i założyć własną firmę. Zabawę rozpoczynamy od domowego biura, w którym samodzielnie podnosimy kwalifikacje, rozwijamy drzewko technologiczne i zarabiamy pierwsze poważne pieniądze. Wraz z rozwojem firmy, zdobywamy lepsze kompetencje i możliwość inwestowania w nowych pracowników. Po zmianie domowego biura na większe pomieszczenie wychodzimy z samouczka i mierzymy się z wymagającym światem komercji, sprzedaży i wieloformatowego marketingu.

Gracz ma duży wpływ na rozwój swojej firmy. Początkowo rozkręcamy biznes jako jednoosobowa działalność gospodarcza, ale z czasem inwestujemy także w nowy narybek. Pracowników możemy zatrudniać na kilka sposobów - poprzez znajomości, ogłoszenie w prasie czy targetowanie wydajnych person z innych firm i zdobywanie ich poprzez wykup. Każdy z nich posiada stosowne statystyki, mające ogromny wpływ na programowanie, czyli odkrywanie nowych standardów i polepszanie ich jakości. Z czasem jednak spada motywacja pracownika i musimy wysłać go na przymusowe wakacje. Od ich jakości, odpowiadać będzie zdrowie psychiczne pracownika, ale i szansa na wydajniejszą pracę.

Gdy nasza firma zacznie zdobywać ważną pozycję na rynku, zainteresują się nami pozostałe firmy zewnętrzne i rozpocznie się ... rywalizacja. W tym momencie ważna będzie ilość i jakość aplikacji, które uda nam się rozwinąć, ale także możliwości jej szerszej sprzedaży. W trakcie pracy zdobywamy tzw. followersów, czyli osoby wspierające i korzystające z naszych usług. To właśnie od nich zależeć będą nasze wpływy i aktywa, zdobywane od początku firmy. Statystyki należy ciągle kontrolować, gdyż wydatki bieżące mogą bardzo szybko przesłonić wpływy, powodując straszny rozgardiasz w firmie i niechybne bankructwo.

W końcu nikt nie wspominał, że gra będzie łatwa. Moim zdaniem Startup Panic to jeden z najtrudniejszych na rynku symulatorów. Bardzo trudno jest złapać idealny balans między jakością produktu a jego ekspansją na rynek w taki sposób, by móc trzepać mamonę i umniejszać znaczenie firm trzecich. Zresztą sam panel zarządczy obfituje w mnogą ilość możliwości. Został on podzielony na pięć części - obowiązki, pracownicy, rozwój, firma i ustawienia. Przy obowiązkach, możemy postawić na rozwój nowego standardu programowania, odkryć nowe technologie lub w przypadku braku funduszy, zając się projektem zewnętrznym. Możemy je wykonywać indywidualnie lub w grupach, sumując umiejętności w celu uzyskania lepszego wyniku kodowania.

W zakładce pracowniczej możemy zarządzać zespołem. Do nas należeć będzie podniesienie lub zaniżenie płacy, wysyłanie pracowników na kursy dokształcające czy obligatoryjne wakacje. To bardzo ważne, gdyż zmęczony, pozbawiony motywacji pracownik, będzie miał zaniżone wyniki, a jego praca będzie mało wydajna. Każąc zostawać moim pracownikom po godzinach, wykrzesując tym samym 21 godzin dziennie w pracy, nie dość, że strasznie zaniżyłem im samoocenę, to jeszcze spowodowałem milionowe straty przy projektach, jakie się podjąłem.

W trzeciej zakładce możemy przeznaczyć zdobyte fundusze na zakup wyposażenia do biura, podnoszącego statystyki pracowników. Powodują one przypływ motywacji oraz na stałe zwiększają podstawowe parametry, zwiększając jednocześnie umiejętności programowania. Gdy zabraknie nam gotówki, będziemy mogli poratować się bankową pożyczką, a w trudnych momentach rozwinąć drzewko umiejętności, zdobytymi w pocie czoła punktami. Ostatnia rubryka odpowiada za statystyki naszej siedziby. Tu sprawdzimy stan firmy, jej wydatki i wpływy. Należy pamiętać jednak by w tej branży się nie spieszyć, gdyż bez należytego zabezpieczenia, pieniądze topnieją w oczach.

Startup Panic to trudna, wymagająca, ale dająca sporo satysfakcji produkcja. Możemy w niej wcielić się w zmotywowanego pracownika, który za wszelką cenę zechce zdobyć cały świat. Jest to zadanie wymagające, ale możliwe do osiągnięcia, szczególnie przyjmując zasadę złotego środka - sprzedając wiele, dobrej jakości i grając na nosie konkurencji. W obliczu brudnych praktyk monopolistycznych, porwań wakacyjnych, wirusów w firmie i chamskich celebrytów, gracz musi ciągle mieć się na baczności i pilnować zdrowia psychicznego swoich podwładnych. Gra dostępna jest na komputery osobiste m.in w serwisie GOG, ale także na Steamie oraz w Epic Store. Jej regulowana cena wynosi 53,99 zł, ale aktualnie gra jest w promocji i kosztuje ~48,59 zł! Dla osób lubiących mobilne rozwiązania dostępna jest także wersja na systemy Android oraz iOS. Polecam zagrać, a przede wszystkim sprawdzić grę za pomocą wersji demonstracyjnej na PC :)

* - klucz recenzencki otrzymałem do testów ze sklepu GOG.COM.