JUnit Test z Netbeansem

Jak mówiłem we wcześniejszym wpisie tak też robię – przedstawię, krótko czym są testy jednostkowe i jak je wykonać w środowisku NetBeans przy użyciu JUnit Test.

Testy jednostkowe służą do sprawdzania poprawności wykonywania takich struktur programowych, jakimi są metody i klasy. Najczęściej sprawdzamy jak wykonują się metody, porównując wyniki otrzymane po wykonaniu z oczekiwanymi wynikami. Jako osoby piszące programy musimy wiedzieć jaki rezultat powinniśmy otrzymać dla podanych przez nas danych wejściowych.

To krótki wstęp z teorii mamy za sobą. Przejdźmy dalej...

Czym jest JUnit Test? Narzędziem do tworzenia i wykonywania testów jednostkowych oprogramowania pisanego w języku Java... :P za krótko? Już dokładniej opisuję. Na JUnit test składa się biblioteka klas umożliwiająca wykonywanie specjalnie przygotowanych programów testowych. W IDE NetBeans, z którym JUnit jest zintegrowane, występuje kreator do generowania testów, które musimy sami uzupełnić o swój kod, ponieważ tworzy on tylko klasy testowe wraz z metodami. Kod w metodach musimy niestety sami uzupełnić :P.

Teraz warto wspomnieć o adnotacjach w klasach testowych. Są to między innymi:

[list]

[item]@Test – występuję przed każdą metodą testową,[/item] [item]@BeforeClass – występuje przed metodą, która jest wykonywana przed uruchomieniem testów. Można w niej utworzyć obiekt klasy testowej, zainicjalizować jej atrybuty itp..[/item] [item]@AfterClass – oznacza metodę, która ma być wywołana po zakończeniu wszystkich testów. Można w niej np. zamknąć połączenie z bazą danych, zapisać plik lub po prostu wypisać na konsoli „Hura” lub coś innego co jest niezbędne po wykonaniu testów.[/item] [item]@Before – metoda oznaczona tą adnotacją, będzie wywoływana przed wykonaniem każdej metody testowej.[/item] [item]@After – oznacza metodę, która ma być wywoływana po każdej metodzie testowej.[/item][/list]

Teraz druga ważna sprawa – asercje. To nic innego jak sprawdzenia poprawności. W JUnit Test dostępnych jest wiele a najczęściej stosowane (przynajmniej przeze mnie) to:"assertEquals", "assertNotNull", "assertTrue", "assertFalse" itp. . Możliwe jest także zgłoszenie błędu wywołując "fail". Czym są te sprawdzenia?? To dzięki nim możemy sprawdzić w prosty sposób czy nasza metoda wykonała się prawidłowo i zwraca wyniki zgodne z oczekiwanymi.

Nie rozumiesz tego jeszcze?? Nie przekonuje Ciebie to jeszcze i nadal wolisz wypisywać na konsoli stan obiektów podczas wykonania programu. Może przykład Ci pomoże to zrozumieć.

W NetBeans`ie tworzymy nowy projekt z prostą klasę „Square”, zawierającą jeden atrybut typu „double” - "side", klasę uzupełniam o konstruktory i metody dostępowe do atrybutu. Dodatkowo dodaję metodę „getSquere” zwracającą pole kwadratu.

Teraz pora na tworzenie testów JUnti, a więc klikamy prawym klawiszem na klasę jak to jest pokazane na poniższym rysunku i wybieramy Tools › Create Junit Tests.

Następnie wybieramy JUnit Test 4.

Podajemy nazwę klasy testowej i zaznaczamy pola potrzebne wg. naszego uznania i w zależności o tego jakie testy będziemy prowadzić. Na rysunku powyższym widzimy, że możemy testować metody publiczne, chronione i prywatne. Po zakończeniu tworzy nam się nowy pakiet ("Test Packages" ).

Otwieramy nasz nowo utworzony plik i widzimy wygenerowane metody.

Gdybyśmy teraz chcili uruchomić test, wszystkie metody testowe zakończyłyby się błędem ze względu na obecność linijki „fail("The test case is a prototype.");”. Pokazane to zostało na zrzucie poniżej razem ze sposobem uruchomienia testu.

Trzeba wprowadzić zmiany w teście: - dodajemy atrybut s klasy "Squere" ; -w konstruktorze tworzymy nowy obiekt klasy „Squere” i przypisujemy refernecje do atrybutu „s”; - w metodzie „setUp” ustawiamy bok kwadratu na 1; -uzupełniamy metody tak jak przedstawiono na zrzucie i uruchamiamy test;

Jak widać test się zakończył błędem w metodzie zwracającej długość boku, mimo że wydaje się ona być zaimplementowana poprawnie. I tak jest. Jeżeli ktoś nieuważnie śledził kod klasy testującej lub nie czytał ze zrozumieniem, to nie zwrócił uwagi na klasę oznaczoną adnotacją "@Before" , w której długość boku została zmieniona na 1.0, stąd ten błąd(w metodzie "testSetSide" należy jak rezultat oczekiwany ustawić 1.0). Ale chwila...w metodzie "testGetSquere" długość boku została ustawiona na -1.0 a metoda przeszła test.

Ponieważ (‑1) * (‑1) = 1. Proste i przedszkolak to wie. Problem leży w metodzie "setSide" klasy "Squere", ponieważ należy się sprawdzać czy długość nie jest ujemna, i albo przypisywać wartość bezwzględną lub wyrzucać wyjątek. Zmieniamy więc metodę "setSide" oraz metodę testującą "testGetSquere". Po uruchomieniu test wykonuje się poprawnie w 100 procentach.

Należy testy rozszerzyć i powtórzyć na różnych liczbach: np. "Double.MAX_VALUE" etc. , ponieważ do tego one służą. Dzięki JUnit testy jednostkowe stają się łatwiejsze. Przy dużych projektach nie ma potrzeby kompilowania całego programu (może zajmować to dużo czasu) i wypisywać stan obiektów podczas wykonania. Łatwiej jest zrobić oddzielną klasę i wykonać testy. Może (raczej na pewno ) podany przeze mnie prymitywny przykład nie przekona Wielu osób do korzystania z tego narzędzia, ale warto samemu spróbować, zobaczyć jak to działa.

Więcej może wyczytacie pod tym adresem natomiast dla osób korzystających z Eclipse przydatna może się okazać ta strona.

W następnym wpisie postaram się przybliżyć debugowanie w NetBeans`ie.

Pozdrawiam wszystkich, którzy przedarli się przez moje wypociny aż tutaj ;).