Natasha Grigori — największa haktywistka przełomu wieków

Bohaterka tego wpisu biograficznego Natasha Grigori nigdy za swojego życia nie była postacią z pierwszych stron gazet, nigdy też nie pchała się na afisz. Ponieważ dla niej najważniejsze było działanie a w szczególności zwalczanie pornografii dziecięcej. Na potrzeby tej walki właśnie założyła dzieło swojego życia — organizację ACPO — która już od dwóch dekad funkcjonuje z powodzeniem. Grigori była również pierwszą kobietą, która została etycznym hakerem i wręcz „nawracała” blackhatowców na ścieżkę praworządności. Wpis ten więc będzie wyrazem hołdu dla tej jakże pozytywnej postaci, która w naszym kraju w praktyce jest nieznana. A to wielki błąd, który wypada jak najszybciej naprawić.

Tashie

Natasha Grigori urodziła się w 1958 roku w Saint Paul, które jest drugim co do wielkości miastem Minnesoty. Komputerami zainteresowała się bardzo późno, bo wieku dwudziestu lat. Jednak dzięki temu, że była nad wyraz bystra szybko nauczyła się języków programowania (C / C++, BASIC, COBOL, Fortran). Na początku lat 80. pod pseudonimem Tashie rozpoczęła swoją karierę hakerską. Nigdy nie pociągała ją czarna strona hackingu, tylko skupiła się na rozwiązywaniu problemów technicznych, które pojawiały się w systemach komputerowych. Wtedy w pełni wyspecjalizowała się w zakresie etycznego hakowania:

W tamtym czasie mocno udzielała się społecznie, korzystając z IRC oraz studiowała informatykę, programowanie, grafikę komputerową (specjalność multimedia) i techniczne zastosowania internetu. Wszystkie obrane przez siebie kierunki studiów ukończyła z wyróżnieniem.

Grigori uważała, że znajomość hakowania komputerów może być „źródłem zatrudnienia”. Zainicjowało to u niej chęć założenia specjalistycznego magazynu prowadzonego przez zatrudnionych w nim etycznych hakerów. Wynikiem tego Grigori na początku lat dziewięćdziesiątych stworzyła biuletyn technologiczno-programistyczny, który ukazywał w dwóch wersjach: papierowej (czasopismo) i online (strona internetowa). Czytelnicy owego biuletynu mogli liczyć na porady wyselekcjonowanych hakerów, którzy udzielali im wielu przydatnych informacji dotyczących tajników programowania i pomagali na forum w rozwiązywaniu złożonych problemów technicznych w systemach komputerowych. W tym periodyku znalazło stalą pracę kilkudziesięciu hakerów, a połowę z nich stanowili byli blackhatowcy. Dzięki tej inicjatywie Tashie zyskała spory szacunek wśród społeczności hakerskiej i popularność pośród tysięcy amatorów programowania.

Od tego czasu Grigori już na dobre zaczęła zajmować się haktywizmem. Pojęcie haktywizmu wzięło się z połączenia słów „hack” oraz „aktywizm”. Haker jak wiadomo to osoba o wysokich umiejętnościach informatycznych, odznaczająca się znajomością wielu języków programowania, a także świetną znajomością systemów operacyjnych. Aktywizm natomiast odnosi się do wykorzystywania dynamicznych kampanii społecznych dla wolności słowa, praw człowieka i dostępu do informacji. Haktywista można więc stwierdzić, że jest udzielającym się społecznie hakerem. Grigori swoimi dokonaniami wpisywała się w najbardziej etyczną formę tych działań, pod koniec lat 90. skupiając na walce z internetowym wykorzystywaniem dzieci.

ACPO

W styczniu 1998 roku Natasha Grigori założyła organizację AntiChildPorn.Org (ACPO), której najważniejszym celem jest zwalczanie produkcji i dystrybucji pornografii dziecięcej w Internecie. Decyzja o założeniu tej organizacji była spowodowana traumatycznymi doświadczeniami z życia Grigori, w którym wielokrotnie była świadkiem nadużywania praw wobec dzieci. Zatem jako czynna programistka postanowiła chronić ich bezpieczeństwo w sieci. Wiedziała jednak, że sama nic nie wskóra, dlatego też ACPO jest organizacją złożoną z setek wolontariuszy pochodzących z całego świata. Niewątpliwe o sile organizacji decydują udzielający się w niej hakerzy, wykorzystujący rozmaite techniki, aby pomóc organom ścigania znaleźć i oskarżyć dystrybutorów tych obrzydliwych treści. Grigori na potrzeby ACPO stworzyła specjalne oprogramowanie Reveal Software, które automatycznie zbiera informacje z dziesiątek tysięcy adresów URL i śledzi tych, którzy będą wysyłać i odbierać dane z tych adresów. Program ten przez 19 lat istnienia dopomógł w znalezieniu tysięcy osób zaangażowanych w pornografię dziecięcą.

Rola tej organizacji wydaje się fundamentalna w kraju takim jak Stany Zjednoczone, gdzie Amerykański Departament Sprawiedliwości szacuje, że rynek pornografii dziecięcej wynosi od 2 do 3 miliardów dolarów rocznie.

Natasha Grigori była całkowicie oddana sprawie, będąc w stanie do wspólnej walki z dziecięcą pornografią w sieci oprócz ludzi ze sceny hackingowej namówić również prawników, kongresmanów, a nawet tajnych służb. Zawsze traktowała ACPO jako swój priorytet, poświęcając dla niej swoje życie osobiste i nie zważała na coraz poważniejsze problemy zdrowotne. Niestety, Grigori tylko przez osiem lat przewodniczyła tej organizacji, ponieważ zmarła po ciężkiej chorobie 11 listopadzie 2005 roku.

ACPO po śmierci swej założycielki jednak nie zawiesiło działalności, a jej heroiczna walka z pornografią dziecięcą w internecie jest spełnieniem testamentu haktywistki. Trzeba przyznać, że z każdym rokiem walka ta jest coraz bardziej wytężona. Zresztą co nie powinno dziwić, jeżeli zważyć na to, że w ciągu ostatnich kilku lat pojawiło się kilka alarmujących tendencji. Przede wszystkim liczba i różnorodność materiałów z pornografią dziecięcą rośnie w alarmującym tempie. Wpływ na to niewątpliwe mają coraz niższe koszty tworzenia tego typu produkcji. W ostatnich latach jesteśmy również świadkami zwiększenia liczby społeczności pedofilów, których nazw tutaj nawet nie godzi się wymieniać. Do tego powstaje coraz więcej obrazów przedstawiających znęcanie się nad dziećmi. Wreszcie, produkcja i sprzedaż pornografii dziecięcej stała się głównym źródłem zarobku dla przestępczości zorganizowanej.

To wszystko powoduje, że działalność ACPO zatacza coraz szersze kręgi i jest w nią zaangażowana coraz większa liczba ludzi. Zważając na efektywność działań tej organizacji, Natasha Grigori byłaby zapewne dumna, z tego, jak rozrosło się jej dzieło i jakże skuteczny stawia opór w walce z najobrzydliwszą formą działalności internetowej.

Podsumowując

Spuścizna Natashy Grigori jest najlepszym przykładem tego, jak wiele może osiągnąć jedna osoba bez żadnych układów i większych nakładów finansowych. Grigori „braki te” rekompensowała jednak wielką determinacją popartą empatycznym zrozumieniem problemów najbardziej potrzebujących. Do tego pomógł jej talent do tworzenia ruchów społecznych, bez którego nie byłoby szans na powstanie takiej organizacji jak ACPO. Dzięki temu wszystkiemu Natasha Grigori w walce z internetową pornografią dziecięcą w swoim kraju osiągnęła zdecydowanie więcej — od specjalnie przystosowanych do takich działań organów prawnych i tysięcy programistów-gawędziarzy razem wziętych.

P.S. Prawdziwe nazwisko Natashy Grigori w żadnych oficjalnych źródłach nie jest podane.